arqiteqturuli leqsikoni
ჰა – ჰეკტარის შემოკლებული აღნიშვნა.
ჰალტელი (გერმ) – 1. სათელი; პროფილირებული ხის თამასა, რომელიც იხმარება პირდაპირი ნაკერის, შვერილების, წიბოების და მისთ. დასაფარად. 2. ხის ან ლითონის ნაკეთობის შიდა კუთხის დამრგვალება.
ჰარამხანა (არაბ) – არამანა; საგანგებო სადგომი, სადაც კარჩაკეტილად ცხოვრობდნენ შეძლებულ მუსლიმანთა ცოლები.
ჰარმონია (ბერძ) – შენობის, მხატვრული ნაწარმოების ყველა ელემენტის მწყობრი შეთანხმებულობა და თანაზომიერება.
ჰაუპტვახტი (გერმ) – 1. საყარაულო შენობა ან სადგომი ბაქნით, რომელზედაც გამოდიოდა საყარაულო განრიგი. 2. სამხედრო მსახურთა საჯელის მოსახდელი, საგანგებო სადგომი.
ჰეისონი _ კლასიკური არქიტექტურული ორდერის კარნიზის გამოტანილი ფილა.
ჰერალდიკური ორნამენტი – ორნამენტის ძირითად მოტივს წარმოადგენს ერთმანეთის პირისპირ, სიმეტრიულად განლაგებული ჰერალდიკური ცხოველების გამოსახულება.
ჰერმა (ბერძ) – ბოძზე ან სვეტზე დადგმული ბიუსტი.
ჰეროონი (ბერძ) – გაღმერთებული გმირებისადმი მიძღვნილი საკულტო ნაგებობა საბერძნეთში, რომლის კარიბჭე დასავლეთისაკენ - `აჩრდილების სამეფოსკენ~ იყო მოქცეული.
ჰესი – ჰიდროელექტროსადგურის შემოკლებული დასახელება.
ჰექსასტილი (ლათ) _ ვიტრუვიუსის კლასიფიკაციის მიხედვით ძველ ბერძნული ტიპის (პერიპტეროსის) ერთ-ერთი სახეობა 6 სვეტით მთავარ ფასადზე.
ჰექტარი (ფრან) – მეტრული სისტემის მიწის ფართობის საზომი ერთეული, რომელიც უდრის 10 000 კვადრატულ მეტრს.
ჰიდროელექტროსადგური – გიდროტექნიკურ ნაგებობათა კომპლექსი, რომელიც წყლის დინების ენერგიეს ელექტროეჰერგიად გადაამუშავებს.
ჰიდროიზოლაცია – 1. შენობის, მისი ცალკეული ნაწილების დაცვა მიწისქვეშა და ზედაპირული წყლებისაგან. 2. საგანგებო მასალის შრე ან კონსტრუქცია, რომელიც არ ატარებს წყალს და იცავს ნაგებობას ან მის ნაწილებს წყლისა და ტენიანობის ზეგავლენისაგან.
ჰიდროსაიზოლაციო ხალიჩა – მრავალფენიანი ჰიდროსაიზოლაციო შრე.
ჰიდროტექნიკა (ბერძ) – წყლის რესურსების გამოყენებისა და წყლის სტიქიონთან ბრძოლის ტექნიკური საშუალებების შემსწავლელი მეცნიერება.
ჰიდროტექნიკური ნაგებობა – წყლის რეჟიმის რეგულირების, წალეკვისაგან ნაპირების დაცვის, წყლის დინების ენერგიის გამოყენებისა და მისთ. მიზნებისათვის აგებული ტექნიკური ნაგებობა (ჯებირი, ჰესი და მისთ).
ჰიმნასიუმი (ბერძ) – ვარჯიშისათვის განკუთვნილი ნაგებობა ანტიკურ საბერძნეთში, რომელიც წარმოადგენდა მთავარი შენობისა და ღია ბაქნებისაგან შემდგარ კომპლექსს.
ჰიპეტრალური ნაგებობა (ბერძ) – ანტიკური ან ძველი აღმოსავლეთის ნაგებობა, სასინათლო ღიობით ჭერში.
ჰიპოსტილური დარბაზი (ბერძ) – მრავალსვეტიანი დარბაზი ეგვიპტისა და ირანის არქიტექტურაში.
ჰიპოტრასელიონი (ბერძ) _ დორიული კაპიტელის ყელი, რომელიც სვეტის ზედა ნაწილშია მოთავსებული, აგრძელებს მის მოხაზულობას და ოდნავ ჩაღრმავებული, განივი ზოლებით არის გამოყოფილი.
ჰოლი (ინგლ) _ ვრცელი მოსაცდელი სადგომი საზოგადოებრივ შენობაში.
ჰორელიეფი (ფრან) _ სკულპტურული გამოსახულება სიბრტყზე, რომელიც ბარელიეფისგან განსხვავებით სიბრტყიდან გამოწეულია ასახული საგნის საგულისხმო მოცულობის ნახევარზე მეტად.
|
